Als ik later groot ben, wil ik graag een grote plant die altijd blijft leven. Helaas ben ik vrij klein en voor de wet allang volwassen. Een plant leeft bij mij soms lang, maar meestal niet. Groene vingers heb ik (nog) niet. Dat mogen duidelijk zijn. Toch wil ik graag leren van hoe ik planten een beter en langer leven kan geven in mijn huis. Wat is dan mooier om te beginnen met de favoriet van ‘Groene Vingers’, de Strelitzia!

De Strelitzia Nicolai

De Strelitzia is wat ze noemen een paradijsvogelplant. Dat paradijsvogelige zie je vooral in de Strelitzia Reginae die je herkent als de vogelkopbloem. Als je een bloemenzaak binnenloopt kun je hem herkennen aan zijn bonte kleuren. Vandaar de naam paradijsvogel, snap je?! De grote mensenplant die ik bedoel is de Strelitzia Nicolai die buiten zijn groene bladeren geen enkele kleur bekent.

Dit moet je weten over de Strelitzia

De Strelitzia is een grote groene kamerplant die graag in het zonnetje staat. Deze plant is uitermate geschikt voor een groot mensenhuis met veel lege plekken. Op een van die lege plekken waar de zonnestralen makkelijk kunnen komen, hoort deze groene vriend te staan.

In de volle zon kan de Strelitzia wel tien meter lang worden. Dat gebeurt niet zomaar in je huis hoor. Dan moet hij in een open veld in de volle zon staan zoals in Zuid Afrika waar de plant zijn oorsprong heeft. Bizar hè, tien meter. Dat is ongeveer mij maal zes en een half. Dat past niet eens in mijn huiskamer. Gelukkig is de Strelitzia hier gewend om slechts een klein beetje met kop en schouders boven de rest uit te steken. Mij mag hij altijd overschaduwen. Ik wil gewoon deze plant in huis.

Waar zet ik hem neer?

Een klein detail, ik ben niet zo van de lege ruimtes. Geef mij een ruimte en binnen no time is die ramvol. Een fotootje hier, een postertje daar, een mand zo leuk, een andere mand nog leuker, waarom niet een grotere mand, een stapeltje tijdschriften (leuk ter decoratie), een rijtje boeken op de vloer (enig), een safe house voor een van de katten in de vorm van een wanstaltige doos en ga zo maar door. Waar de een kriegelig wordt van veel spullen krijg ik spontaan uitslag als er praktisch niets staat. Een ramvol huis is een ramvolle geest. Hoe kan die Strelitzia hier ooit aarden als we pal tegenover elkaar staan in de letterlijke ruimte?!

Ik moet ontspullen! Vooral vloertechnisch moet ik aan de bak. Alle prullaria moet weg. De plant heeft ruimte nodig dus moet hij vrij spel krijgen. Zijn bladeren moeten de zonnestralen direct kunnen ontvangen voor het beste resultaat. Hij schijnt een dorstig type te zijn op warme dagen dus een gietertje als side decoratie is een must. Met zijn robuuste en onregelmatige bladeren straalt hij een can groei mentaliteit uit.

Ik zou gek zijn om de Strelitzia geen kans te geven. Uiteindelijk profiteren we er alle twee van. De plant, omdat mijn huis de zon graag verwelkomt door heur ramen en ik, omdat zo’n grote plant genoeg opvalt als het gaat om water geven. Ik kan gewoonweg niet om deze groene rakker heen. Wat rest is er nog een mooie pot bij zoeken en klaar is de Strelitzia. Nu nog mijn rommel opruimen.

Liefs, Chantal